Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Ο σιωπών δοκεί συναινείν...

   Είμαι οργισμένος. Κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή και δεν ξέρω πώς να ξεκινήσω. Πώς να γράψω χωρίς να βγάλω την οργή μου στο κείμενο, πώς να κρατηθώ στα όρια της ευπρέπειας.
    Κυνηγόκαιρος οι περασμένες βδομάδες.  Ήρθαν οι κυνηγοί απ΄όλη την Ελλάδα, όπως κάθε χρόνο, στον Έβρο. Πως και πως τους περίμενα φέτος. Να μάθω τι γίνεται στα μεγάλα αστικά κέντρα, τι κάνουν οι μεγάλοι, οι «οργανωμένοι» σύλλογοι με τα πολλά μέλη και τα πολλά λεφτά, τι κάνουν οι ομοσπονδίες, πως οργανώνεται ο αγώνας μας ενάντια σε αυτούς που θέλουν να μετατρέψουν το κυνήγι από μια κατεξοχήν λαϊκή ενασχόληση σε προνόμιο των λίγων, των πλουσίων και των ισχυρών.
   Περίμενα πληροφόρηση, έψαξα να πάρω γνώση από τους μακρινούς μου φίλους. Και βρήκα άγνοια και αδιαφορία.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΥΝΗΓΟΙ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ!!!

Οι Έλληνες κυνηγοί δε γνωρίζουν ότι με το τέλος της φετινής περιόδου τελειώνει για πάντα το ελεύθερο, παραδοσιακό κυνήγι. Με κοιτάγανε σαν εξωγήινο όταν τους μίλαγα για τα σχέδια της κ. Μπιρμπίλη και του προελεύσεως Μ.Κ.Ο. επιτελείου της, όταν τους έλεγα πως η πολυδιαφημισμένη «πράσινη ανάπτυξη» έχει σαν πρώτο στόχο την αγαπημένη μας δραστηριότητα και τον τρόπο που ζούμε. Κάποιοι ψάχνουν ακόμη να βρουν το ιδανικό σκυλί, άλλοι σκέφτονται να αλλάξουν τουφέκι….

   Ποτέ μου δεν έγραψα, ούτε μίλησα ενάντια στις οργανώσεις μας και την ηγεσία τους, ούτε τώρα θα το κάνω. Αλλά σήμερα είμαι θυμωμένος κι έχω μια ερώτηση. Και θέλω απάντηση. Άμεση, καθαρή, χωρίς πολιτικάντικες παπαριές και περικοκλάδες.
Προς τους προέδρους της συνομοσπονδίας, των ομοσπονδιών, του κάθε συλλόγου της χώρας:  Πρόεδρε τι κάνεις για να ενημερώσεις και να συσπειρώσεις τα μέλη σου;
Προς τους γραμματείς των σωματείων:  Γραμματέα μου, πόσο χρόνο χρειάζεσαι και πόσο κόπο θα σου πάρει για να συντάξεις μια επιστολή προς τα μέλη σου, που θα εξηγείς αναλυτικά την κατάσταση, να επισυνάψεις και το γνωστό δελτίο τύπου του "υπουργείου περιβάλλοντος και λοιπών προσοδοφόρων ασχολιών", να καταλάβει ο κόσμος τι γίνεται;
Ταμία μου, πόσο κοστίζει μια ομαδική επιστολή; Να τα στείλεις όλα αυτά σε κάθε κυνηγό, στο σπίτι του, να φτάσει η ενημέρωση και στο πιο μακρινό χωριό; Να μάθει, να θυμώσει;
Ξέρετε είναι ελάχιστοι οι κυνηγοί που αντλούν ενημέρωση από το διαδίκτυο και τα έντυπα του χώρου. Οι υπόλοιποι, οι πολλοί πως και πότε θα ενημερωθούν;
Επίσημα πότε θα ενημερωθούμε; 
Ο ι αρμόδιοι (το θυμόσαστε;) γιά την ενημέρωση των κυνηγών φορείς είσαστε εσείς, όχι το facebook ούτε τα ιντερνετικά forums.
Τι περιμένετε; Οι άλλοι είναι έτοιμοι από καιρό. Έχουν και το σχέδιο και τους χρηματοδότες για να το εφαρμόσουν. Τη δική μας αντεπίθεση (γιατί δεν είναι καιρός για άμυνες) ποιος θα την οργανώσει αν όχι οι σύλλογοι, οι ομοσπονδίες, η συνομοσπονδία μας; Πάλι με τετελεσμένα σε βάρος μας θα πολεμάμε;;;;;

Σκέψου μόνο, πρόεδρέ μου, ότι θα είσαι αυτός που επί προεδρίας του απαγορεύτηκε το κυνήγι. Και βρες τι θα απαντάς στην ερώτηση: ΕΣΥ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΓΙ ΑΥΤΟ;

Βγές από την τρύπα σου, ενημέρωσε τον κόσμο σου σχετικά με το τι γίνεται, τι σχεδιάζουν οι άλλοι, τι κάνεις εσύ και το επιτελείο σου.
 Εσύ μπορεί να κάνεις τη δουλειά σου με τον καλύτερο και αποδοτικότερο τρόπο αλλά το ξέρεις μόνος σου. Εμείς εδώ έξω δε σε βλέπουμε, σ΄έχουμε χάσει...

 Ο λαός ΣΟΥ, οι άνθρωποι που σε στείλανε εκεί, περιμένει, αγνοεί, αγωνιά, εξοργίζεται. Τρελαίνεται με τη σιωπή και την έλειψη ενημέρωσης και δράσης. Και η οργή αυτή θα φέρει έκρηξη. Έκρηξη που θα μας τινάξει όλους στον αέρα.


Γιώργος Αποστολόπουλος  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου